|
Thursday, December 13, 2007
2007 ENDS
daBOKALIST.
tatlong buwan ng kawalan.
bow.
naisip ko isiwalat sa iyo ang mga huling latest sa buhay ko. kaso, nung binuksan kita, agad sinabi ang send verification now. mukhang hindi ka na kilala blog ko. bukod sa tamad na magbasa ang mga tao, sadyang wala ng interesado. maski ako. kung tutuusin, wala pa nga ang ginagawa kong pagbablog sa mga pinaggagawa ko nung musmos pa ako. websayt. upload dito upload dun. at kung anu anong effort. ngayun multiply, at blogspot na nga lang, tinatamad pa ako magupdate.
marami na nga ang nagbago.
pag nakakasalubong ko ang 'nanay' ko, ngayun, hanggang palo, hi hello na lang. wala na yung mahahabang kuwentuhan. kamustahan. ang mcdonalds. hindi sa pilit kong hinahanap. siguro. wala lang talaga siya. wavelength.amp.
sa sobrang dami ng nagbabago. tinatamad na ako magenumerate. nagbago mga kasama ko sa dorm, mga blockmates, mga nonblock na kaklase, mga teachers, mga klase ng exams, mga palabas sa tv, mga bagong tugtog. minsan, iniisip ko, tinatamad na ako makisabay palagi sa kanila. at minsan din, tinatamad din ako magisa. malabo. pero wala ng mas lilinaw sa papalapit na pasko, at kulang ako.
hindi kita hinahanap. at wala akong balak lapitan ka.
pero sa tuwing alam kong hindi mo na ako kakausapin,
at lam kong imposible na rin kita makausap, alam ko
na tapos na ang lahat.
kasi nagbago ka. at minsan, ayoko nga ng pagbabago. hindi na tuloy kita kilala.
pasko na. at sa lahat, sa lahat kunwari ng nakabasa nito,
maligayang pasko,.
`postedat
4:53 AM.
|
Tuesday, October 23, 2007
GROWING.
bokalist.
panu mo malalaman? panu mo mahahalata? change. it all comes to that after all. sa huli, hindi yung pinakita mo ang siyang matitimbang, kundi ganu ka nagbago. ganu ka nageffort magbago. at kung may nagawa ba ang pagbabago. sayo. sa kanya.
tignan ang mga pagbabago.
sa baranggay: ang mga mukhang magsisipagtakbo ngayong eleksyon. kabataang magkakatropa na hindi ko alam kung capable ba na maglingkod, pero alam kong may lakas ng loob. hindi biro ang gumastos, magdoor to door at magmotorcade kahit na isang subdivision ang baranggay namen.
sa sementeryo: ang mga nitsong minsan isang taon lamang dalawin, at minsan lang sa isang taon pagandahin at linisin.
sa telebisyon: ang shifting ng teleserye, sa mga fantasy, sa action, sa suspense. ang paniniwala ng mga direktor na mahina magisip ang mga pilipino (mula nun hanggang ngayun) kaya ganito at ganito lang ang napapanuod natin. mula balita, tatalun sa alien, at pagkatapos hebi drama, at susundan naman ng humahabang nilalang. what in a world.. at di pa riyan tapos, sasamahan pa yan ng mga sumasayaw na tagaibang planeta.. uli.. sasamahan pa yan ng sumasayaw na trying hard na mga taga ibang planeta, kalaban ang mga kadugo ni shaider, at tatambakan ng biglang mexican na korean, at magtatapos uli sa balita. ang pagbabago? ay nasa time slot lamang.
at sakin? hindi ko alam. kung tumalino man ako o kabaligtaran. marahil, hindi ko pa masusukat. sa bawat araw na dumaraan, sa bawat pamasaheng nasasayang, at sa popsicle ice cream na natutunaw, lahat daw tayo ay may pagkakataon na magbago.. magpakatotoo.
sa ngayon, hahayaan ko muna maramdaman ko ang pagbabago.
bago ko harapin ang nakalatag ng plano sa buhay ko.
1 year from now.. 5 years... 10 years...
a changed man.`postedat
11:39 PM.
|
Sunday, October 07, 2007
ME.
bokalist.
take me.
don't lose me.
^^
lumalakas ang ulan.
just too tired.
lakas.`postedat
5:49 AM.
|
Wednesday, August 15, 2007
INSIDE.
bokalist.
matagal tagal na akong hindi nagsusulat. wala ka ng balita sa akin. at wala ako masyadong oras sayo. habang nagsusulat ako dito at nakikinig sa rap ng katabi kong 6 years old, naiisip ko kun itutuloy ko pa ba ang pagkukuwento. o kung paano man magkuwento. marami ng nakaraang linggo ang dumaan, 3 bagyong nagpawala ng pasok, 1 raffle na napanalunan, isang holdapan, at ang maraming oportunidad na sinayang at nasayang.
nung isang araw, habang nagpapraktis kami ng biogyuan, isang araw may nakabungguan sa seven eleven, isang araw may dinaanan lang na prof, isang araw na nagaantay lang at sa wala rin napunta.
dati ko pa sinasabi ng ayoko na ganito ang nararamdaman.
ang lamig. ang hindi ko maipaliwanag na kablangkuhan. at kung bakit ako nagdadrama at kung bakit ganito ang lahat.
life. hates. me. sometimes.
i bounce. back.
and. tell. not to.
it just won't fit.`postedat
7:21 AM.
|
Thursday, August 02, 2007
LOVE.
bokalist.
tinanong ako ng room mate ko.
"ralph. mas madali ba manligaw
sa di mo pa kakilala talaga?"
amp.
gusto ko sabihin na hindi ko alam. pero wala naman mas ibang tamang sagot kundi, "subukan mo eh"
life. try. fail.`postedat
9:39 PM.
|
Sunday, July 29, 2007
TAMAD.
bokalist.
too busy.
wala sa mood magkwento.
be back soon.
dota. biogyugan. genetics.
invertebrates. anatomy.
wew. dota ule.
*plus pudge wars*`postedat
4:01 AM.
|
Saturday, July 14, 2007
\CRY.
bokalist.
The road I have traveled on,
Is paved with good intentions.
It's littered with broken dreams,
That never quite came true.
When all of my hopes were dying,
Her love kept me trying.
She does her best to hide,
The pain that she's been through.
When she cries, at night,
And she doesn't think that I can hear her.
She tries, to hide,
All the fear she feels inside.
So I pray, this time,
I can be the man that she deserves.
'Cos I die a little each time,
When she cries.
She's always been there for me,
Whenever I've fallen.
When nobody else believes,
She'll be there by my side.
I don't know how she takes it,
Just once, I'd like to make it,
Then there'll be tears of joy,
That fill her lovin' eyes.
When she cries, at night,
And she doesn't think that I can hear her.
She tries, to hide,
All the fear she feels inside.
So I pray, this time,
I can be the man that she deserves.
'Cos I die a little each time,
When she cries.
'Cos I die a little each time,
When she cries.`postedat
7:42 AM.
Thursday, December 13, 2007
2007 ENDS
daBOKALIST.
tatlong buwan ng kawalan.
bow.
naisip ko isiwalat sa iyo ang mga huling latest sa buhay ko. kaso, nung binuksan kita, agad sinabi ang send verification now. mukhang hindi ka na kilala blog ko. bukod sa tamad na magbasa ang mga tao, sadyang wala ng interesado. maski ako. kung tutuusin, wala pa nga ang ginagawa kong pagbablog sa mga pinaggagawa ko nung musmos pa ako. websayt. upload dito upload dun. at kung anu anong effort. ngayun multiply, at blogspot na nga lang, tinatamad pa ako magupdate.
marami na nga ang nagbago.
pag nakakasalubong ko ang 'nanay' ko, ngayun, hanggang palo, hi hello na lang. wala na yung mahahabang kuwentuhan. kamustahan. ang mcdonalds. hindi sa pilit kong hinahanap. siguro. wala lang talaga siya. wavelength.amp.
sa sobrang dami ng nagbabago. tinatamad na ako magenumerate. nagbago mga kasama ko sa dorm, mga blockmates, mga nonblock na kaklase, mga teachers, mga klase ng exams, mga palabas sa tv, mga bagong tugtog. minsan, iniisip ko, tinatamad na ako makisabay palagi sa kanila. at minsan din, tinatamad din ako magisa. malabo. pero wala ng mas lilinaw sa papalapit na pasko, at kulang ako.
hindi kita hinahanap. at wala akong balak lapitan ka.
pero sa tuwing alam kong hindi mo na ako kakausapin,
at lam kong imposible na rin kita makausap, alam ko
na tapos na ang lahat.
kasi nagbago ka. at minsan, ayoko nga ng pagbabago. hindi na tuloy kita kilala.
pasko na. at sa lahat, sa lahat kunwari ng nakabasa nito,
maligayang pasko,.
`postedat
4:53 AM.
Tuesday, October 23, 2007
GROWING.
bokalist.
panu mo malalaman? panu mo mahahalata? change. it all comes to that after all. sa huli, hindi yung pinakita mo ang siyang matitimbang, kundi ganu ka nagbago. ganu ka nageffort magbago. at kung may nagawa ba ang pagbabago. sayo. sa kanya.
tignan ang mga pagbabago.
sa baranggay: ang mga mukhang magsisipagtakbo ngayong eleksyon. kabataang magkakatropa na hindi ko alam kung capable ba na maglingkod, pero alam kong may lakas ng loob. hindi biro ang gumastos, magdoor to door at magmotorcade kahit na isang subdivision ang baranggay namen.
sa sementeryo: ang mga nitsong minsan isang taon lamang dalawin, at minsan lang sa isang taon pagandahin at linisin.
sa telebisyon: ang shifting ng teleserye, sa mga fantasy, sa action, sa suspense. ang paniniwala ng mga direktor na mahina magisip ang mga pilipino (mula nun hanggang ngayun) kaya ganito at ganito lang ang napapanuod natin. mula balita, tatalun sa alien, at pagkatapos hebi drama, at susundan naman ng humahabang nilalang. what in a world.. at di pa riyan tapos, sasamahan pa yan ng mga sumasayaw na tagaibang planeta.. uli.. sasamahan pa yan ng sumasayaw na trying hard na mga taga ibang planeta, kalaban ang mga kadugo ni shaider, at tatambakan ng biglang mexican na korean, at magtatapos uli sa balita. ang pagbabago? ay nasa time slot lamang.
at sakin? hindi ko alam. kung tumalino man ako o kabaligtaran. marahil, hindi ko pa masusukat. sa bawat araw na dumaraan, sa bawat pamasaheng nasasayang, at sa popsicle ice cream na natutunaw, lahat daw tayo ay may pagkakataon na magbago.. magpakatotoo.
sa ngayon, hahayaan ko muna maramdaman ko ang pagbabago.
bago ko harapin ang nakalatag ng plano sa buhay ko.
1 year from now.. 5 years... 10 years...
a changed man.`postedat
11:39 PM.
Sunday, October 07, 2007
ME.
bokalist.
take me.
don't lose me.
^^
lumalakas ang ulan.
just too tired.
lakas.`postedat
5:49 AM.
Wednesday, August 15, 2007
INSIDE.
bokalist.
matagal tagal na akong hindi nagsusulat. wala ka ng balita sa akin. at wala ako masyadong oras sayo. habang nagsusulat ako dito at nakikinig sa rap ng katabi kong 6 years old, naiisip ko kun itutuloy ko pa ba ang pagkukuwento. o kung paano man magkuwento. marami ng nakaraang linggo ang dumaan, 3 bagyong nagpawala ng pasok, 1 raffle na napanalunan, isang holdapan, at ang maraming oportunidad na sinayang at nasayang.
nung isang araw, habang nagpapraktis kami ng biogyuan, isang araw may nakabungguan sa seven eleven, isang araw may dinaanan lang na prof, isang araw na nagaantay lang at sa wala rin napunta.
dati ko pa sinasabi ng ayoko na ganito ang nararamdaman.
ang lamig. ang hindi ko maipaliwanag na kablangkuhan. at kung bakit ako nagdadrama at kung bakit ganito ang lahat.
life. hates. me. sometimes.
i bounce. back.
and. tell. not to.
it just won't fit.`postedat
7:21 AM.
Thursday, August 02, 2007
LOVE.
bokalist.
tinanong ako ng room mate ko.
"ralph. mas madali ba manligaw
sa di mo pa kakilala talaga?"
amp.
gusto ko sabihin na hindi ko alam. pero wala naman mas ibang tamang sagot kundi, "subukan mo eh"
life. try. fail.`postedat
9:39 PM.
Sunday, July 29, 2007
TAMAD.
bokalist.
too busy.
wala sa mood magkwento.
be back soon.
dota. biogyugan. genetics.
invertebrates. anatomy.
wew. dota ule.
*plus pudge wars*`postedat
4:01 AM.
Saturday, July 14, 2007
\CRY.
bokalist.
The road I have traveled on,
Is paved with good intentions.
It's littered with broken dreams,
That never quite came true.
When all of my hopes were dying,
Her love kept me trying.
She does her best to hide,
The pain that she's been through.
When she cries, at night,
And she doesn't think that I can hear her.
She tries, to hide,
All the fear she feels inside.
So I pray, this time,
I can be the man that she deserves.
'Cos I die a little each time,
When she cries.
She's always been there for me,
Whenever I've fallen.
When nobody else believes,
She'll be there by my side.
I don't know how she takes it,
Just once, I'd like to make it,
Then there'll be tears of joy,
That fill her lovin' eyes.
When she cries, at night,
And she doesn't think that I can hear her.
She tries, to hide,
All the fear she feels inside.
So I pray, this time,
I can be the man that she deserves.
'Cos I die a little each time,
When she cries.
'Cos I die a little each time,
When she cries.`postedat
7:42 AM.
