|
Sunday, March 25, 2007

INTENT.
bokalist.

toxic na naman ang linggong to.

hopefully matapos na ang linggong to.

tagaytay highlands... malapit na ang block 2 jan!!!

`postedat
10:57 PM.


|
Saturday, March 24, 2007

BULOL.
bokalista.

may gusto ako sabihin kanina.
kaso nasabi mo na. inunahan mo na naman ako.
nabulol lang ako. nagpaikot ikot ang dila.
gusto ko pa sana english form. plinano ko pa.
napurnada pa.
nakakainis ka talaga.
pero higit don, palpak na naman ako.
palpak. narining mo. palpak.

ayoko nakakakita ng tuldok sa bawat dulo ng huling chapter ng librong binabasa ko. Hindi dahil sa ayoko nararamdaman na nasa kaduluhan na ang lahat, kundi dahil ayoko isiping may dahilan para matapos ang kwento.

at kanina, nakakita ako ng tuldok.

at naisip ko, na sana, sana pag sinabi kong tuldok. tuldok talaga. pag sinabi kong tapos, tapos na. at pag sinabi mong ayaw mo na. ayaw mo na.

ang huling linggo bilang logistics head. huling linggo bilang sophomore. huling linggo bilang isang tuldok.

magandang umaga. pro-pinoy.

`postedat
10:43 AM.


|
Tuesday, March 20, 2007

300posts.
bokalist.

alive.

hindi ko nararamdaman ang papalapit na bakasyon. ilang gabi na rin ako walang tulog. nagpupuyat dahil sa ipapasa na case study, na painting, na requirement. ilan gabi ako kina lian, o sa case study partner ko. nakakatamad na gumising. alam ko kasi kinabukasan, magpupuyat ka na naman.

tama. ang sabi ng doktor. na kapatid ng kablock ko. hehe. wag na kayo magdoktooooor.

at kanina ko lang napansin na dinedma ko ang blog ko ng matagal. pinagpalit sa mga libro, kina lian, at sa lahat ng pwedeng alternatives. hindi ko man lang naramdaman na nagpaparamdam siya na 'oi, hindi mo ba alam ang malaking event? ha? ha? pansinin mo naman ako...'

nalimutan ko...

ngayong buwan dapat ang ikatlong taon ko sa blogging. ikatlong taon. halos 300 posts. at halos 300 kadramahan na kinuwento mula sa gamani kong kukote. 300 tawanan. joke jokan. at kasentihan na hindi alam san pinagmulan. 300 posts na 'kamuntikan' ko na malimutan.

ang pagsulat. ang pagkwento. ang paglaya.

naks. hindi ko alam bat yun ang ikatlong word. haha.

basta. dapat maikli lang ang posts ko. at dahil wala naman akong maisip masyado, bale, hanggang dito na lang.

- binago ko ang cover image ng multiply ko (http://xciovolk.multiply.com)
- nagupload ng album ng typecast (yeeeaaah! see multiply)
- nagugustuhan ang tunog ng imago -sundo- hehe

^^ yun muna. hapi anibersari. blog. wwwweeeeeeh.

`postedat
6:16 AM.


|
Monday, March 05, 2007

DOTAness.
bokalist.


itsawber.\
walang hirit hirit.
walang bawi bawi.

`postedat
4:25 AM.


|
Saturday, March 03, 2007

WHERE DID I GO WRONG?
bokalist.

nakatunganga. alam ko na dapat ngayon, pinipilit ko sauluhin ang mga scientific names ng mga species dito sa pinas. kailangan ko isiksik ang sarili sa buhay biology. na dapat, alamin ang mga minoryang grupo dito sa pinas, na dapat hindi ako nagagawa ng entry.

ganito ang pakiramdam. gusto mo isiksik ang sarili mo sa mundo na hnd mo naman gusto ngayon.

dahil nawala na yung mundong dati, e parte ka.

nawala na siya. hindi mo na mababalek. wala na.

mahirap mawalan. pero mas mahirap makabangon.

at higit don ay ang pakiramdam na alam mong bukaS e magkikita kayo pero iba na. wala ng hi hello, how are you, musta ang college niO? wala na yun. dahil wala na kayo.

hindi mo na pwedeng itext gabi gabi. hindi na ren.

dahil ayaw niya. dahil hindi mo pwede pilitin ang sarili mo.

no entry ka na sa mundo niya.

at no entry na rin siya sayo.

mahirap. mahirap dahil baka hindi mo kayanin.

dahil hindi ko kaya.

pero ewan ko rin.

minsan kailangan ko lang rumebound. kailangan tumayo. magshoot. kung kinakailangan idakdak para makabalek sa kinatatayuan.

at ang ultimate goal ay hindi ang makathree points.

ang ultimate goal ay ang maisip na at the end of the day, hindi ka lang nakamove on, hindi mo lang siya nalimutan, kundi, naging mas matino kang player ng buhay.

wop. tama na nga ang drama.


* in the end it is never easy when someone blames you from screwing up *

`postedat
9:59 PM.

|

HOW TO SAVE A LIFE
bokalist.

Between the lines of fear and blame
And you begin to wonder why you came

Where did I go wrong, I lost a friend
Somewhere along in the bitterness
And I would have stayed up with you all night
Had I known how to save a life

You lower yours and grant HER one last choice
...And I would have stayed up with you all night

(haaay...)

geh. maikli lang muna.

`postedat
1:51 AM.


read.
speak.
exits.
about.