|
Friday, December 02, 2005

PAGSUGAL KO.
daBOKALIST.

Hindi ko alam. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa kukote ko. Hindi ko alam kung bakit na naman ako nagkakaganito. Masyadong magulo na ang mundo ko para ayusin pa.

kumbaga, wala na ako sa tamang timpla...

saglit lang, hindi ba, wala naman akong kasalanan dito. hindi ko kasalanan kung bakit kailangan kong gawin ang mga bagay na labag sa akin, hindi ko kasalnan na hanggat maaari wag na lang, dahel ang kasalanan ko lang naman ay nagsabi... nagparamdam ako sayo. pero hindi mo naman kasi naiintindihan. parati ko na lang non inisip na darating ang araw, ang araw na gusto mo. yon na lang ng yon. pero, naisip ko, maaaring wala ako sa gusto mong araw na yon, ng pagdating niya. ayoko man. tama. ayoko man, pero yon siguro ang dulo.

hindi mo ako kailangan diba? ni anino ko hindi mo na makita. pero hindi na dapat ako magtataka. sanay na dapat ako. pero bakit nagtatanong pa rin ako. bakit hanggang ngaun, umaasa pa rin ako, mali pala, simula pala kahapon, hindi na. tama ka. pasenxa. pasenxa talaga.

hindi na natin kakayanin.

ganitong ganito na ren nasabi ko non. paulit ulit kong sinasaktan sarili ko, pinapamukha sayo na ok lang ang lahat. na kahit papano, gusto ko na magkasundo tayo, na maibalek ang date... na maibalek na masaya tayo sa isat isa, na maaasahan natin ang isat isa, na pwede mong isigaw sakin lahat, na pwede mong gawin lahat sakin... na pwede pa sana tayo...

matagal ko ng sinasaktan sarili ko. ang hirap na sa loob. masaya ka naman hindi ba? masaya ka na wala ako. kaya wag ka nang magalala sakin. kailangan ko rin minsan gawin ang mga bagay na to, para sayo, para sakin...

_ susugal na ako... para satin to. tama na...

biglaan man ang lahat... alam kong ayus lang sayo.

RALPH_
xciovolk@yahoo.com
"I do things many dream of doin all their lives"

`postedat
7:56 AM.


read.
speak.
exits.
about.