|
Tuesday, March 14, 2006
FIRST ANNIVERSARY.daBOKALIST.isang taon na ang natapos sa aking pagsusulat sa walang kwentang pahinang ito. isang taon na siya mula ng una kong palitan ang dati kong mundo. naalala ko noon, sinabi ko sa sarili ko na sa pagbabago ng mundo ko, nararapat lang na pati ang tambayan ko sa net e mabago. isang mini- site ang naisip ko, at ang pangarap ko ang siyang naging tema niya. isang taon din yon.
recently masyadong naging busy ang mundo ko. kung hindi sa mga palaka ang sentro nito, malamang sa mga walang pangalang halaman na kailangan naming binyagan. oo, mga ferstaymer sa bio at ngayo'y magbibinyag ng pangalan. kung mali kami, bahala na Siya sa taas. make or break. parang ang blog na ito. hindi mo alam na sa niliit niya, napapansin kaya? o sa niliit niya, may magbabasa pa kaya? parang ako...
magulo ako. alam ko yan. kaya hindi ko na pinagtataka ang death threat na natanggap ko. noong una akala ko parang wala lang yan. pinaglalaruan ko lang ang ideyang binulong sakin kahapon. oo. pinagtawanan ko pa. ANO KAYA YUN? pero matapos din nun, napagtanto kong nakakatakot din. natameme ako bigla. natahimik. paano kung? fratman pa naman. kaibigan ko pa.
dahil lang sa isang babae. ngayon tuloy, kailangan ko pang iwasan yung babae. inaamin ko na malapit kame. pero wala akong balak makipagsabayan sa kaibigan kong yun. dapat alam niya yun. at ipaalam ko man sa kanya, magsisink in naman kaya? maraming magagawa ang pagibig hindi ba? at isa ito sa mga masasama. hindi ko na alam kung pano pakikitunguhan silang dalawa. may halong kaba na kasi, at malamang sa hindi, ayoko rin namang mawala na lang ng bigla. wala pa ko sa katinuang magsagawa ng last will ang testament.
ralph, mag- iingat ka ha.walang hiya. wala nakong balak isipin pa siya. wala. pero basta. tama na nga yun.
... isang taon na ang blog ko. dapat masaya ako... (:c) pero tuwing naiisp ko ang mga bagay bagay gaya ng pagshishift, pagiging EXECOM ng org ko, pagiging blockhead (magshishift nga eh...), pagiging mata ng lahat, at ang death threat... hindi ko alam kung dapat bang... magcelebrate. parang pagbalik ng wowowee, hindi mo alam na may mga dapat respetuhing patay, pero sa nakakarami, at sa mga hindi nakakapansin, tuloy ang buhay, ang saya, ang kwento.
... sa ikalawang taon ng blog ko, sigurado, masaya ako. pero ngayon, hayaan nio muna akong maging malungkot. kahit ngayon lang.
RALPH.
`postedat
1:10 AM.
Tuesday, March 14, 2006
FIRST ANNIVERSARY.daBOKALIST.isang taon na ang natapos sa aking pagsusulat sa walang kwentang pahinang ito. isang taon na siya mula ng una kong palitan ang dati kong mundo. naalala ko noon, sinabi ko sa sarili ko na sa pagbabago ng mundo ko, nararapat lang na pati ang tambayan ko sa net e mabago. isang mini- site ang naisip ko, at ang pangarap ko ang siyang naging tema niya. isang taon din yon.
recently masyadong naging busy ang mundo ko. kung hindi sa mga palaka ang sentro nito, malamang sa mga walang pangalang halaman na kailangan naming binyagan. oo, mga ferstaymer sa bio at ngayo'y magbibinyag ng pangalan. kung mali kami, bahala na Siya sa taas. make or break. parang ang blog na ito. hindi mo alam na sa niliit niya, napapansin kaya? o sa niliit niya, may magbabasa pa kaya? parang ako...
magulo ako. alam ko yan. kaya hindi ko na pinagtataka ang death threat na natanggap ko. noong una akala ko parang wala lang yan. pinaglalaruan ko lang ang ideyang binulong sakin kahapon. oo. pinagtawanan ko pa. ANO KAYA YUN? pero matapos din nun, napagtanto kong nakakatakot din. natameme ako bigla. natahimik. paano kung? fratman pa naman. kaibigan ko pa.
dahil lang sa isang babae. ngayon tuloy, kailangan ko pang iwasan yung babae. inaamin ko na malapit kame. pero wala akong balak makipagsabayan sa kaibigan kong yun. dapat alam niya yun. at ipaalam ko man sa kanya, magsisink in naman kaya? maraming magagawa ang pagibig hindi ba? at isa ito sa mga masasama. hindi ko na alam kung pano pakikitunguhan silang dalawa. may halong kaba na kasi, at malamang sa hindi, ayoko rin namang mawala na lang ng bigla. wala pa ko sa katinuang magsagawa ng last will ang testament.
ralph, mag- iingat ka ha.walang hiya. wala nakong balak isipin pa siya. wala. pero basta. tama na nga yun.
... isang taon na ang blog ko. dapat masaya ako... (:c) pero tuwing naiisp ko ang mga bagay bagay gaya ng pagshishift, pagiging EXECOM ng org ko, pagiging blockhead (magshishift nga eh...), pagiging mata ng lahat, at ang death threat... hindi ko alam kung dapat bang... magcelebrate. parang pagbalik ng wowowee, hindi mo alam na may mga dapat respetuhing patay, pero sa nakakarami, at sa mga hindi nakakapansin, tuloy ang buhay, ang saya, ang kwento.
... sa ikalawang taon ng blog ko, sigurado, masaya ako. pero ngayon, hayaan nio muna akong maging malungkot. kahit ngayon lang.
RALPH.
`postedat
1:10 AM.
